Het was bij alle spelers goed overgekomen. Winnen van Castricum was op dit moment van vitaal belang. Door de winst zouden de rugbyers van Oysters naar een veilige plaats klimmen. Met 19 punten zouden ze namelijk nagenoeg onbereikbaar worden door de voor de laatste drie ploegen en dat geeft een veilig maar ook gerust gevoel.
Nadat het eerste aftasten voorbij was, scoorde het thuisteam op een gelukkige manier de eerste vijf punten. Na wat gerommel wist scrum half James Bathgate als eerste de bal te bemachtigen en over de tryline te duiken. Castricum zette daar vrijwel direct met volle kracht een goede score tegenover. Hun sterke hooker wist een line out tot try te promoveren. Daarna waren de Oysters weer aan zet. De 2 meter langer krachtpatser Jacklyn Andrews wist in een chace, de bal te blokkeren en over te nemen. Met krachtige passen bereikte hij de achterlijn en bezorgde de Oysters een nieuwe voorsprong. Het bleef daarna gelijk opgaan maar toch waren het de Oisterwijkers die weer scoorden met een mooie combinatie in de hoek waarbij Andrews, Jonas Van Spaandonk bereikte die een ofload op Manus Bailey in huis had. Hij zorgde voor de puntjes. Zowel onder de palen als over de palen. Ruststand: 19 – 10.
Steenbakker
Na de pauze wisten de Oysters het goede spel voort te zetten. Isaäc Kense wist uit een gewonnen scrum te scoren en toen een half uur voor tijd Ralf Steenbakker bedankt werd voor zijn bewezen diensten en Joran Buijs in het veld kwam beleefden de supporters van het licht-en donkerblauwe team een prachtig kwartiertje. Met twee fantastische scores wist de jonge International Buijs het verschil meteen onoverbrugbaar te maken. De wedstrijd eindigde in 41 - 10 en de Oysters speelden zich op deze koude natte zaterdagmiddag nagenoeg veilig voor een jaar langer verblijf in de Ereklasse. Al moeten dit soort voorspellingen altijd met voorzichtigheid gedaan worden.
Deze aflatende druk kan voor het team bevrijdend werken. Wie weet wat voor een prachtig spel ons nog te wachten staat.