De Oisterwijkse Roos Noijen (24) vertrok acht maanden geleden naar Spanje. Niet voor een zonnige vakantie, maar om in Barcelona te wonen en te werken als au pair. Ze liet haar vertrouwde leventje achter zich voor een nieuw avontuur in een vreemde stad. Dat had ze een jaar geleden nooit gedacht, toen ze nog dagelijks worstelde met angsten die haar leven beheersten. ‘’Ik was al bang om alleen naar de supermarkt te gaan.” Nu overwint ze haar angsten, maakt ze wereldwijde vriendschappen, geniet ze van de Spaanse levensstijl én houdt ze eer aan haar Nederlandse roots.
Door Kim Panhuijzen
Dat Roos nu zelfstandig in het buitenland woont, is allesbehalve vanzelfsprekend. Tot haar vertrek woonde ze nog bij haar ouders en kampte ze met een angststoornis. “Er was zelfs een korte periode dat ik niet meer alleen durfde te slapen. Dat was de druppel: er moest écht iets veranderen.” Na een periode van therapie en persoonlijke groei besloot ze het roer om te gooien. Ze wilde haar zorgen loslaten en het leven positief invullen.
Als kind droomde ze al van wonen in het buitenland. ‘’Barcelona sprak mij erg aan en ik vind het leuk om met kinderen te werken. Zo is mijn avontuur als au pair begonnen.”
Een warm gezin
Via een au pair-organisatie werd Roos gekoppeld aan haar gezin in Barcelona. Dat bestaat uit moeder Laura, kinderen Noa (14) en Pau (7), en hun hondje Lluna – die het Spaanse gezinsleven compleet maakt.
Haar werkdagen zijn overzichtelijk, maar nooit saai. Deze beginnen om half 5 ‘s middags en eindigen rond 9 uur ‘s avonds. Ze haalt de jongste iedere dag op van school en brengt hem naar activiteiten, zoals skeeleren en zwemles. Verder speelt ze spelletjes met de kinderen en helpt ze de moeder waar nodig. ‘’Het is meer dan alleen oppassen. Ik ben echt een onderdeel van hun gezin,” vertelt Roos met een glimlach.
Tranquila, tranquila
Wat haar het meest opvalt aan Spanje? De ontspannen levensstijl. “In Nederland was ik altijd bezig met werken, sporten, slapen en repeat. Mijn jongste oppaskindje zegt ook altijd: ‘tranquila, tranquila’, als ik weer eens aan het haasten ben.”
Ook buiten het gezin heeft Roos haar draai gevonden. Ze heeft inmiddels vrienden uit Spanje, Frankrijk en Ecuador. “Ik heb bewust geen Nederlandse vrienden gezocht, omdat ik mezelf wilde uitdagen om andere culturen en talen te leren kennen.”
Samen houden ze cultuuravonden waarbij iedereen iets meeneemt uit zijn eigen land – van gerechten tot tradities. Ook Koningsdag werd niet overgeslagen. “Ik heb mijn vrienden meegenomen naar een Nederlandse feest in Barcelona, waarbij een kleine oranje tint niet ontbrak.”
Leren leven
Als Roos terugblikt op de afgelopen maanden, beseft ze hoeveel ze is gegroeid. “Ik heb geleerd om zelfstandig te zijn en écht te leven, in plaats van alleen maar te overleven. Het is een hele andere mindset en dat voelt zo goed.”
Een ervaring in het buitenland raadt ze dan ook iedereen aan. “Je veilige bubbel verlaten is niet makkelijk, maar juist daarom zo waardevol. Een jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik dit zou durven, maar het is het absoluut waard.”
En de toekomst? Die ligt nog open. “Ik blijf nog zeker twee maanden bij dit gezin, en daarna kijk ik wel wat er op mijn pad komt.”
[KADER]
Oproep
Ken jij iemand uit de gemeente OIsterwijk die ook een tijd in het buitenland vertoeft en die zijn of haar (bijzondere) verhaal wil delen met de lezers van De Nieuwsklok? Stuur dan een mailtje met korte motivatie en contactgegevens met mobiel telefoonnummer naar redactie-nieuwsklok@emdejong.nl