Deze clublokalen hebben zelfs twee clublokalen!

Op de ene plek, midden in Moergestel, ontmoeten ze elkaar met zijn allen en drinken samen gezellig een biertje; op de andere plaats, aan de rand van het dorp, staan een paar van hun leden te ploeteren en te bouwen in de kou (en drinken er uiteraard ook een pilsje).

Ooit in de jaren zeventig opgericht omdat ze zich niet helemaal thuis voelden bij hun collega-clubs, werken ze nu juist eendrachtig samen.

Grootste zorg: de jeugd interesseren voor een (naar hun mening) toch ècht leuke vereniging.

Voorzitter Ad Bakkers en secretaris Toon Moormans doen verslag.

Door René de Jong

Zoals dat bij iedere carnavalsvereniging het geval is, hebben ze een café als thuisbasis, oftewel een ‘residentie’ zoals dat in vaktermen heet. Ad (56): “De Dors(T)vlegels werden eind 1971 opgericht in café ‘De Korenmaaier’. Dat gebeurde door Kees van Dijk, Johan Oerlemans en een paar vaste klanten.” Toon: “Mijn vader was daar bij aanwezig. Zelf waren we toen nog te jong. Na een jaar of tien zijn ze verhuisd naar ‘Café ’t Centrum’ en daar zitten we nu nog steeds, zij het dat het sinds een tijdje geen bruin café meer is maar een eethuis”. Ad: “Eerlijk gezegd zagen wij als club wel een beetje op tegen die verandering. Ons vaste zaaltje verdween bijvoorbeeld. Maar het is erg meegevallen en we voelen ons hier bijzonder thuis. De nieuwe kastelein Corné en zijn vrouw Anke doen het prima!”

Oprichting

Voor de reden van de oprichting citeren we uit het boek ’55 jaar carnaval Moergestel, Pierewaaiersrijk’ van de onvolprezen dorpsarchivaris Jos Denissen: “Sommige mensen voelden zich niet echt thuis bij ‘De Pierewaaiers’, ‘De Durdraaiers’ of ‘De Flamingo’s’ en waren van mening dat een vierde carnavalsvereniging best bestaansrecht kon hebben in ons dorpje.(..) In de beginjaren was de verstandhouding met de andere verenigingen niet geweldig maar in de loop van de tijd is het wantrouwen veranderd in wederzijds respect”. Ad bevestigt dit: ”Nou, Toon zei net al: wij waren daar niet bij nog. ‘De Pierewaaiers’ was en is de grootste club. Zij hadden veel ondernemers terwijl bij ons meer de werkende klasse is vertegenwoordigd. Maar het was niet echt oorlog onderling hoor; meer gezonde rivaliteit. In de optocht wil je bijvoorbeeld dat jouw wagen het mooiste is en de eerste prijs wint. In 2004 hebben we de ‘Stichting Samenwerkend Moergestels Carnaval’ opgericht. We organiseren alle evenementen nu samen en in goed overleg en dat gaat uitstekend.”

En die naam? Toon: “Vermoedelijk waren er een paar boeren bij de oprichting aanwezig. Een dorsvlegel is namelijk een houten landbouwwerktuig om graan te dorsen. We hebben dat nog steeds in ons logo : kijk maar! (hij wijst naar zijn kiel). Als woordspeling hebben ze een grote ‘T’ toegevoegd. Die vlegels hadden veel dorst denk ik haha!”

Jeugd

Ze vertellen dat hun ledental iets terugloopt. Ad:” We hebben bijna 60 leden. Maar de jeugd enthousiasmeren valt nog niet zo mee. Jongeren willen minder verplichtingen, ze gaan op wintersport of ze luisteren liever naar hun eigen ‘boem-boem’-muziek. Tja. Jammer. Voor ons gaat niks boven carnaval in ons eigen Moergestel. Wij zouden dit niet kunnen missen. De gezelligheid en vriendschap is fantastisch. Wij zijn allebei meer dan 40 jaar lid. Als dan de jeugd minder betrokken is dan komt dat de saamhorigheid in het dorp uiteindelijk niet ten goede. De zoon van Toon is nog wel lid geworden maar mijn kinderen bijvoorbeeld niet. Mijn vrouw helpt mij gelukkig wèl fanatiek mee.”

Andere activiteiten

Omdat de Dors(T)vlegels iets wilden organiseren èn (laten we eerlijk zijn) omdat ze aan de nodige financiën moesten zien te komen, zijn ze op zeker moment begonnen met de organisatie van een jaarmarkt op de eerste zondag van mei. Ad:” Dat is zo langzamerhand echt een groot evenement geworden! Overal in het centrum staan er dan dik 150 kraampjes. Wij regelen alles. Ik ben zelfs nu al bezig met de vergunningen”. Toon vult aan: “Maar we organiseren ook een rommelmarkt, een kerstmarkt, Sinterklaas, noem maar op. En natuurlijk bouwen we zelf elk jaar een schitterende carnavalswagen voor de optocht.”

Tweede clublokaal

De laatste gasten hebben ‘RooT’ inmiddels verlaten, dus wij stappen ook maar eens op. We vertrekken in het busje van Ad naar een grote schuur van de familie Moorman aan de Zandstraat. Ad: “Elke dinsdag- en donderdagavond en elke zaterdagochtend zijn wij daar met een man of vijf druk met die wagen. We maken alles zelf: we lassen, timmeren en schilderen.”

Na 5 minuutjes rijden, arriveren we in hun tweede clublokaal. Het is er koud. Drie mannen zijn aan het werk. Ze maken een grote trap op een lange kar. Er is te zien dat ze nog flink aan de bak moeten. Toon: “Ja, maar we hebben nog wel even. Dat gaat wel lukken. Het kost inderdaad veel tijd en moeite maar het is ook gezellig om te doen. En wat we al eerder zeiden: we willen wèl weer die eerste prijs!”

In de hoek van de schuur hebben ze een klein hok gemaakt om te pauzeren. Er brandt een klein kacheltje en het is er aangenaam warm. Naast een tafel en wat stoelen staan een paar kratjes bier opgestapeld: ook deze vlegels hebben naar het schijnt nog wel eens dorsT…

[KADER]

Naam: Carnavalsvereniging De Dors(T)vlegels

Opgericht: 1971

Site: www.cvdedorstvlegels.nl

Aantal leden: 60

Clublokaal: ‘Eet- en borrelhuys RooT’ en een schuur in de Zandstraat.