Bij de term ‘titel’ denken we al snel aan mensen van adel of leden van het koninklijk huis. Ondanks het ontbreken van een dusdanige elitaire achtergrond, komen sommigen van ons toch op andere manieren aan erebenamingen. Zo ben ik niet van adel, maar ik heb in mijn leven al meerdere titels toebedeeld gekregen.
Aangezien ik mijn studie journalistiek succesvol heb afgerond, mag ik mezelf bijvoorbeeld 'Bachelor of Journalism' noemen. Mooi natuurlijk. Ik ben er best trots op, maar het is niet dat ik deze titel gebruik in het dagelijks leven. Nooit gedaan en ik ben het in de toekomst ook niet van plan. Veel meer waarde hecht ik aan de titel die ik ergens begin jaren negentig kreeg. Op hockeyclub MHC Goirle noemde iedereen mij Rambo. Deze titel had ik niet te danken aan mijn agressiviteit op het veld, maar aan de rode band die ik tijdens wedstrijden in mijn haar droeg.
Een andere titel die ik met enige vorm van grootsheid draag, is die van Best Geklede Man. Deze kreeg ik in 2012. Nou ja, dat is niet helemaal waar. De lezers van het magazine Esquire kozen Spinvis destijds als Best Geklede Man. Wij ontvingen met The Kik de prijs voor Best Geklede Band. Toch vind ik dat je dan ook een beetje een Best Geklede Man bent.
Een paar weken terug ontving ik een paar nieuwe eervolle benamingen. Ooit gehoord van Strava? Deze app houdt je hardlooptijden en -records bij, maar ook: je routes. Je kunt zien hoe je zelf hebt gelopen, maar ook hoe anderen het doen. Op mijn Strava is voor toeschouwers weinig te beleven, aangezien ik altijd hetzelfde rondje door de Oude Warande loop. Altijd. Vrienden zien dit al jaren met lede ogen aan en de titel Meest Autistische Hardloper kon derhalve niet uitblijven.
De meest verse titel kreeg ik een paar dagen terug. Ik was op Netflix op zoek naar een film. Mijn vrouw en kinderen gaven me allerhande tips, maar ik sloeg ze allemaal in de wind. Toen ik de film na een kwartier nog niet had gevonden kreeg ik de titel: Eigenwijste Gezinslid.